"Ben je hier voor iemand speciaal?"
- Nee, voor de bandjes
"Vond je het leuk vanavond?"
- Ja, heel leuk!
"Zou je het zelf ook willen organiseren?"
- Eh, hoe bedoel je?
"Nou, we zoeken mensen voor het nieuwe bestuur van SPC" ( Studenten Programmerings Commissie)
- ...
woensdag 31 maart 2010
woensdag 24 maart 2010
Ontdek je zelf in de WW
Ik ontdek mezelf in de WW. Ik hoef hiervoor niet naar de andere kant van de wereld en krijg bovendien geld toe.
dinsdag 23 maart 2010
woensdag 17 maart 2010
Geslachtsverandering
Omdat ik een uniseks-naam heb (althans wat uitspraak betreft) en er mensen zijn die te weinig kennis van de Franse taal hebben, wordt soms gedacht dat ik een meneer ben.
Zo ontving ik gisteren van de rechtbank een sollicitatiebevestiging die opende met: "Geachte heer X, wij danken u voor uw interesse in onze vacature."
Eén telefoontje naar de rechtbank maakte mij gelukkig weer een mevrouw. En voortaan onderteken ik mijn brieven met "Mej."
Zo ontving ik gisteren van de rechtbank een sollicitatiebevestiging die opende met: "Geachte heer X, wij danken u voor uw interesse in onze vacature."
Eén telefoontje naar de rechtbank maakte mij gelukkig weer een mevrouw. En voortaan onderteken ik mijn brieven met "Mej."
maandag 15 maart 2010
"Ik kom graag bij de mensen thuis''
Behalve figuurlijk zit ik ook letterlijk veel thuis. Een gelegenheid die mijn huisbaas met beide handen aangrijpt door een leger aan klusjesmannen en verzekeringsagenten op me af te sturen.
Zoals de 'je-moet-geloven-in-jezelf' meneer van de verzekering en de twee guitige 'we-zijn-een-uur-eerder' monteurs van Liander ("Lig je nog in bed? Het is negen uur!")
En last but not least: timmerman Jeroen. Een man van weinig woorden, maar veel daden. Die zijn bezoek aankondigde met "Ben je thuis, ik ben in de buurt." Wat een beroep, wat een vrijheid. Het is dat ik twee linkerhanden heb, anders wist ik het wel.
Zoals de 'je-moet-geloven-in-jezelf' meneer van de verzekering en de twee guitige 'we-zijn-een-uur-eerder' monteurs van Liander ("Lig je nog in bed? Het is negen uur!")
En last but not least: timmerman Jeroen. Een man van weinig woorden, maar veel daden. Die zijn bezoek aankondigde met "Ben je thuis, ik ben in de buurt." Wat een beroep, wat een vrijheid. Het is dat ik twee linkerhanden heb, anders wist ik het wel.
woensdag 10 maart 2010
Dag 59
Na 58 dagen solliciteren (helaas zonder resultaat), sporten (enige resultaat dat ik minder uitgeput ben na rennen voor de trein, maar reis toch bijna niet meer), huilen in een hoekje (geen resultaat) en uit het raam staren, besloot ik op dag 59 van de ww te beginnen met bloggen.
Dus lees mee, met het wel en wee van een meisje in de ww.
Dus lees mee, met het wel en wee van een meisje in de ww.
Abonneren op:
Posts (Atom)